Co to jest przysposobienie całkowite?

Przysposobienie całkowite, zwane inaczej anonimowym, najbardziej wiąże dziecko z nową rodziną – w sposób nierozerwalny i zupełny. Dziecko adoptowane otrzymuje nową tożsamość (nie może dochodzić dotychczasowego stanu cywilnego) i zrywa wszelkie więzy łączące go z rodziną biologiczną. Oznacza to, że adoptowany pod każdym względem jest traktowany tak, jakby był naturalnym dzieckiem przysposabiających.
Z przysposobieniem całkowitym mamy do czynienia wtedy, gdy rodzina biologiczna wyraża zgodę na anonimowe powierzenie dziecka nowej rodzinie.
Adopcja całkowita wywołuje skutki te same co adopcja pełna z tą różnicą jednak, że nie jest możliwe jej rozwiązanie i objęta jest pełną tajemnicą.
W następstwie przysposobienia pełnego wszelki ślad po dotychczasowych rodzicach dziecka zostaje zatarty i niemożliwe jest ich ustalenie w oparciu o akta stanu cywilnego. Warunkiem przysposobienia pełnego jest udzielenie przez rodziców dziecka blankietowej zgody na przysposobienie tzn. bez wskazywania osoby przysposabiającego. Dzięki temu rodzice biologiczni nie wiedzą gdzie ich dziecko będzie przebywać. Jednakże na ich prośbę, pracownicy ośrodka mogą udzielić pewnych informacji na temat cech rodziny, która adoptowała dziecko. Informacje te muszą mieć jednak taki charakter, aby nie stały się wskazówką przy ewentualnych poszukiwaniach. Przysposobienie całkowite, chroni możliwie najlepiej rodzinę adopcyjną i pozwala stworzyć relacje uczuciowe charakterystyczne dla rodziny naturalnej.
Dziecko otrzymuje nowy akt urodzenia z nowym imieniem i nazwiskiem przysposabiających. Dotychczasowy akt urodzenia dziecka nie podlega ujawnieniu, nie wydaje się jego odpisów. Jednakże przysposobiony, po uzyskaniu pełnoletności, może żądać udostępnienia księgi stanu cywilnego w części dotyczącej jego pierwszego aktu urodzenia.
Dziecko adoptowane otrzymuje pełne prawa, takie jak dziecko, które urodziło się w danej rodzinie łącznie z prawem dziedziczenia.
Przysposobienie całkowite jest nierozwiązywalne, co oznacza, że jego rozwiązanie nie jest prawnie dopuszczalne.

apl. adw. Marta Kaczmarek

O Marcin Zaborek

Marcin Zaborek- adwokat w Okręgowej Izbie Adwokackiej w Warszawie, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, , w latach 2003-2006 społeczny kurator sądowy, od 2006 r. zawodowy kurator sądowy wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich, w latach 2008-2009 delegowany do pełnienia obowiązków Głównego Specjalisty w Wydziale Kurateli Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji w Ministerstwie Sprawiedliwości, od 2010 r. starszy kurator zawodowy wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich. W swoim wieloletnim doświadczeniu zawodowym zajmowałem się sprawami związanymi z wykonywaniem władzy rodzicielskiej, demoralizacji nieletnich, a także prowadziłem nadzory nad realizacją kontaktów z dzieckiem, podczas których stykałem się z szeroko pojętą problematyką tego zagadnienia. Aktualnie udzie­lam porad praw­nych z zakresu prawa rodzin­nego, a także biorę udział w spra­wach sądo­wych klientów. Kon­takt: 604 092 158 e-mail:marcin.zaborek@wp.pl
Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii i oznaczony tagami , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.